Sinds een paar jaar kamperen we met de caravan (tijdens de beruchte C-periode één gekocht). En de campings waar we overnacht hebben, varieerden nogal. Om te kijken wat er überhaupt te vinden is aan campings en waar wijzelf én onze kinderen van nu 5 en 7 blij van worden. Want als je gaat googlen, kom je toch veel zoekresultaten tegen op het woord “camping”…
Steeds een stapje minder luxe
Deze zomer gingen we naar een natuurcamping en werd het animatieprogramma al wat relaxter. En nu wil ik graag een volgende stap maken. Daarvoor heb ik in september een survival clinic gevolgd.
Bij survival denk ik aan terug naar de natuur en genieten met minder. Waar je ook aan kan denken, maar waar ik totaal niet op zit te wachten, is ‘terecht komen in extreme omstandigheden’. Gelukkig was het 16 graden met een kans op een bui. Ook al is dat een temperatuurdaling van 5 graden ten opzichte van de dagen ervoor, ik heb de handschoenen en muts van het lijstje niet nodig.
Een survival clinic om te ervaren wat survivallen eigenlijk is
De aardige instructeur blijft heel relaxed als er op de afgesproken tijd verder nog niemand is. Uiteindelijk weten de anderen na twintig minuten dat ze niet opgehaald worden en vinden ze de juiste plek op het grote scouting terrein in het bos van Austerlitz.
Na een introductierondje blijkt dat ik gelukkig niet de enige ben die alleen aan dit dagavontuur begonnen is. Want dat is toch de meest voorkomende reactie als ik vertelde wat ik ging doen. Het blijkt wel een populair verjaardagscadeau te zijn. Dus wellicht een tip als je zonder ideeën bent.
Zelf vuur leren maken
Na het uitleggen van de regel van 3 (wat heb je nodig binnen 3 minuten, 3 uur en 3 weken) gaan we vuur maken met een firesteel. En dat leek zo makkelijk, maar ik moet aardig mijn best doen wil ik de juiste vonk krijgen. Toen mijn bosje touw dan eindelijk in vlammen opging, konden de buren verderop in het bos mij wel horen juichen.
Gelukkig lukt het ook niet altijd bij de ervaren survivors, want ook die hebben soms uren (?!) nodig om vuur te krijgen. Of ik dit enigszins ontmoedigend vind, weet ik nog niet…
Later op de dag proberen we een vuurtje te maken dat we uit kunnen bouwen tot een echt kampvuur. Laten we het er op houden dat ik blij was dat dit een groepsactiviteit was. Maar interessant om te leren dat je niet meteen de grote takken op het vuur moet gooien.
Wellicht klinkt dit heel logisch. Maar voor mij als niet ervaren natuurkampeerder was het even nodig om het ook te ervaren.
Leren knopen / knopen leren
Ik heb een aantal knopen geoefend die ik eigenlijk wekelijks moet herhalen. Want blijkbaar raak je anders snel in de knoop zeg maar. Maar gelukkig werkten ze binnen het halfuur dat we ze geleerd hadden.
Het duurde even, maar het bouwzeil konden we toch opknopen zodat we beschut bij ons kampvuur konden zitten.
Oefenen, oefenen en oefenen
Nadat we de basics voor deze clinic geleerd hadden, mochten we doen alsof. We mochten zelf de rolverdeling bepalen en iedereen ging aan de slag. Het voelde voor mij als een test of ik het wel goed kon, maar het ging vooral om de ervaring.
Dus ik ben niet geslaagd, maar we zijn als groep geslaagd met het maken van het eerder genoemde kampvuur en beschutting. Dus eigenlijk was het wel een geslaagde clinic dag.
Een stapje dichterbij back-to-basic
Verwonderlijk heb ik staan genieten dat ik niet allemaal spullen van de kampeerwinkel nodig heb om buiten te leven. Wat mij het meest opviel… dat was hoe ik moest leren onthaasten. Het was geen vol programma waar nauwelijks tijd was om uit te lopen of even een praatje te maken. Het was zoals kamperen en buiten zijn ook in het echt hoort te zijn. Op het gemak en genieten.
Back-to-basic heeft niet alleen de betekenis primitief, maar vooral genieten van weinig in je rugzak en veel van de natuur.
Ik heb deze survival clinic gevolgd bij Jay Jansen: https://jayjansen.nl/cursussen/